Birkaç gün sonra başlayacak macera dolu bir dünyaya hazırlık için son kontrollerimi yapıyorum. Nereye gideceğimi tam olarak bilmesem de elimde kocaman bir dünya haritası var. Haritayı önüme koyup dikkatlice incelediğimde o kadar çok yer olduğunu görüyorum ki tam olarak emin olamıyorum. Nereye kadar kaçabilirim ki?
Güzel bir günün ardından akşam oldu. Herkes birazdan yatağına gidecek. Önce dişlerimi fırçalamalıyım. İşlem başarıyla tamamlandıktan sonra tavşan uykusuna dalmak için hazırım. Yatak içinde “iyi geceler” dilenmesini bekliyorum, gözlerimi kapıyorum. Işık kapandığı gibi önce etrafı kontrol ediyorum. Yataktan yavaşça kalkıyorum. Çok sessiz olmam lazım. Parmak ucumda yürürken odamdaki herkes ne yaptığımı merak ediyor. Odanın her tarafına sakladığım rayları yavaş yavaş bir araya getiriyorum. Yanımda önceden hazırladığım birkaç yiyecek bir şey de var. Yolculuk uzun sürecek… Bu yüzden yanımda oyuncak taşımak iyi olur veya oyuncaklar… Karar veremiyorum. Rayları birbirine eklemem sonunda bitti. Artık her şey daha kolay. Şimdi hızlı ve çevik davranma zamanı. Anonsum verildi. Peron 9’da kalkacak oyuncak tren ile oyuncak dünyası yakınlarında bir yerlere gideceğim.
Sabah yine oyuncak trenin yanında uyuduğumu gören annem beni öperek uyandırdı ve “haydi koş, peron 9’da kahvaltı zamanı” dedi. Yine hayal dünyasından bir maceranın sonu, müthiş bir kahvaltıyla bitti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder